Wednesday, December 20, 2006

பாடாத ராகம்

அந்த நீல நதிக்கரை ஓரம்
நீ நின்றிருந்தாய் அந்திநேரம்
நான் பாடி வந்தேன் ஒரு ராகம்
நாம் பழகி வந்தோம் சிலகாலம்!

இந்த இரவைக் கேளது சொல்லும்
அந்த நிலவைக் கேளது சொல்லும்
உந்தன் மனதைக் கேளது சொல்லும்
நாம் மறுபடி பிறந்ததைச் சொல்லும்!

அன்று சென்றதும் மறந்தாய் உறவை
இன்று வந்ததே புதிய பறவை
எந்த ஜென்மத்திலும் ஒரு தடவை
நாம் சந்திப்போம் இந்த நிலவை?

பார்த்த ஞாபகம் இல்லையோ
பருவ நாடகம் தொல்லையோ
வாழ்ந்த காலங்கள் கொஞ்சமோ
மறந்ததே என் நெஞ்சமோ?

Sunday, December 17, 2006

மேகம் மூடிய வெண்மை

பேசச் சொன்னது அன்பு நிலா
பிரியச் சொன்னது துன்ப நிலா
தூங்கச் சொன்னது காதல் நிலா
துடிக்க விட்டது கால நிலா
இன்பம் தந்ததும் ஒரே நிலா
ஏங்க வைத்ததும் அதே நிலா

(பெரிய இடத்து பெண்)

Wednesday, December 13, 2006

அழகு

மழையின் துளி ஒன்று மயிலிறகில் விழுந்தால்,
தோகைமயில் ஆடும் காட்சிகளும் கண்டேன்.
மழையின் துளி ஒன்று பாறைகளில் விழுந்தால்
மௌனமே மிஞ்சும் காட்சிகளும் கண்டேன்.
இர‌ண்டு பொருள் உண்டு, எந்த‌ பொருள் பாட‌?
பாலைவனம் எங்கும் பால் நில‌வு தேன் சிந்தி யார் பார்த்திட‌?

சின்ன‌ சின்ன‌க் கிண்ண‌ம், ஊற்றி வைத்த‌ வ‌ண்ண‌ம்,
தூறிகையில் சேர்ந்தால், ஓவிய‌ங்க‌ளாகும்.
ஓவிய‌னின் வ‌ண்ண‌ம், ஊற்றி வைத்த கிண்ண‌ம்,
பேதைக் கையில் சேர்ந்தால், என்ன நிலை ஆகும்?
இர‌ண்டு நிலை உண்டு, எந்த‌ நிலை பாட?
ரசிகன் இல்லை என்றால், தாமரை பூ பூத்து யார் பார்த்திட?

பாடவா? பாடவா? அலைகளைப் பாடவா?
பாடவா? பாடவா? கரைகளைப் பாடவா?
பாடல்கள் கோடி, என்ன பாடும் வானம்‍பாடி?
பூங்குளத்தின் மேலே புயலும் விளையாட,
அலையடிக்கும் நீரில் அல்லி என்ன பாட?

(ஜான்)

Monday, December 11, 2006

மௌனமாய் வளர் நேசம்..,

இராப்பொழுது வானின் வில்லாக,
மலரைக் காக்கும் தென்றலாக,
கண்ணீருக்குப்பின் வரும் சிறுபுன்னகையாக,
உற்சாகம் கொடுக்கும் அலை முத்தமாக‌,
சுவாசமாய் நிறையும் ஆசைக்காற்றாக,
நான் முற்பிறப்பில் பெற்ற பலனாக,
வாய்த்திருக்கும் என்னவனே.
என் நண்பனே, என் கணவனே, என காதலனே!!!
வேர் நுனியிலிருந்து இலைகளுக்கு பரவும்
இதம் போலான‌ உன் கனிவினால்
நான் இருப்பேன் - சலனமில்லாது.
நானாக, நீயாக, அனைத்துமாக!

Saturday, December 2, 2006

Can you please?

I never thought some things could be so easy to think about but highly difficult to express it aloud. I never thought saying about certain things that happen everyday would be so hard. Those words that form in the mind but refuse to get delivered in speech remain a silent wish; a heartfelt desire; sweet thrill; an undercurrent; a nothing about everything. I have so many and many bits that I need to tell you. And I have just one question to ask you. Can you, please?

Talk to me passionately about our future together. Argue with me over different issues freely. Discuss frankly about anything- your dreams, passions and beliefs. Make me feel wanted. Surprise me occasionally. Dedicate your unwavering attention when I’m talking about my dreams. Hug me tightly and spread your warmth till I can no longer feel my chilling demons. Never say sorry; instead show it in your action. Take me walking in the night rain and under a tree shade, kiss me, sing to me and say 'I’m so lucky' (and that day will be special to me more than my birthdays). Blindly trust me. Gift me flowers or chocolate often. For one whole day allow me to rest and do all my works for me. Shape our lives such that I can be myself and yours at the same time. Do not dismiss my silly passions as just silly; just go along! When things are rough and I’m scared, assure me 'everything will be alright', even if at the moment you don’t feel all is right. Let me do chores for you, not because I have to, but because I want to. Deny caffeine and late night TVs not just because you don’t like them, but also because they are not good for me. Do not yell or mock at me immediately when I do something wrong, but tell me slowly the next morn (for then I pledge I will never do that mistake again). Comfort me, and get me a glass of water when I cry. If you have to, be brave against all of them to support me. Do family gossips with me. Wake up next to me, ruffle my hair, tell 'Good morning!' and make me feel blessed. Tease me, haunt me and pet me. Share with me ideas about raising our kids. Smile always. Pray along with me. Allot time exclusively for us. Gently mould me to your comfort level and get molded to mine. Hold my hands and promise not the stars, nor the skies, but just say that we will grow older and happier together.

Can you, please? For I want to love you. I want to love you, even more!

If ever, you get a hint of the unformed sentences, catch the tune of the unrhymed songs, take me in your arms, look me deep in the eye and say ‘I love you’. Enough!